.
c таджикского с русского

афвоҳ

(мн. от фӯх) кн. 
1. рты, уста; 
2. пер. слух, слухи, молва; 
шӯхрати ~ шудан становиться знаменитым; 
дар ~ шудан распространяться (о слухах, молве)