этот
(этого м; эта, этой ж; это, этого с мн. эти, этих) мест. указ. м 1. ин, хамин; ин расм беҳтар аст; на этом конце города дар ҳамин канори (дар ин тарафи) шаҳр; с этим делом ничего не выйдет ин кор натиҷа намедиҳад; этого певца я не слышал ин ҳофизро ман нашунида будам; в этом роде тахминан ҳамин тавр, гӯё ҳамин тавр 2. в знач сущ. это с ин; это произошло так ин ҳамин тавр рӯй дода буд; этого он не знал инро вай намедонист; этому я не верю ба ин ман боварӣ надорам <> этот свет олами фонӣ, дуньёи гузаро; при этом илова бар ин, бар замми ин