.
c русского с таджикского

эпикуреизм

м 
1. филос. эпикуреизм (фалсафаи материалист ва атеисти Юнони Қадим Эпикур, ки дар асоси ақидаҳои атомистӣ оламро тавзёҳ дода буд асоси таълимоти этикии вай алоқадри ҳол кӯшидан барои хушбахтӣ аст) 
2. эпикуреизм (ҷаҳонбиние, ки аэ таҳрифи таълимоти этикии Эпикур пайдо шудааст ва он айшу ишратро мақсади ҳаёт мешуморад) 
3. перен. книжн. айшдӯстӣ, ишратпарастӣ