.
c русского с таджикского

шут

м 
1. ист. масхарабоз, мазҳакачӣ; 
придворный шут масхарабози дарборӣ 
2. (паяц) масхарабоз, кизиқчӣ 
3. перен. разе, пренебр. хандахариш; 
разыгрывать шута масхарабози кардан 
4. разг. шайтон; 
шут его знает ким !, чум!, кӣ медонад!; 
шут сним! бало ба пасаш!; 
на кой шут? барои чӣ лозим?, чӣ даркор?, чӣ ҳоҷаг? <> шут гороховый хусаи полез; 
хӯса