чудно
разг. 1. нареч. аҷаб, аҷабо, аҷиб; он чудно ведёт себя вай рафтори аҷоиб дорад 2. безл. в знач. сказ, ҳайратангез (ачаб, тааҷҷубовар) аст; чудно, зачем тебе это понадобилось? аҷабо, ин ба ту чӣ лозим буд? нареч. бисьёр нағз, бисьёр хуб, сара, хуш; чудно пахнут цветы гулҳо бӯи ҳуш паҳн мекунанд