чик

межд. 
1. звукоподр. чиқ (чиққоси кӯтоҳи ягон чизи металлӣ) 
2. в знач. сказ. разг. чиққи кардан, чиққос задан; 
он взял ножницы, чик чики отрезал материал ӯ қайчиро гирифту матоъро ҷиққи {карда] бурид