череда
I ж 1. уст. см. черед 1; 2. уст. табдил, иваз, паи ҳам омадан(и), навбат ба навбат омадан(и); дни шли унылой чередой рӯзҳои дилгиркунанда паси хам мегузаштанд 3. катор, силсила; машины движутся нескончаемой чередой корвони мошинхо пай дар ҳам мегузаранд идти своей чередой уст. см. черед (идти своим ~ом) II ж бот. череда (як навъ растании ботлоқии гулҳояш зард)