чай
м \. чой; жйдкий чай чои бенур; зелёный чай чои кабуд; кирпичный чай тахтачой; крепкий чай чои талх; сладкий чай кандчой, чои ширин; куст чая буттаи чой; плантация чая чоистон, чойзор, киштзори чой; заварить чай чой дам кардан; разливать чай чой рехта додан (кашидан) 2. (чаепитие) чойхури, чойнушӣ, чойхӯракон; во время чая дар вақти чойхӯрӣ; за чаем, за чашкой чая ҳангоми чойхӯрӣ; пригласить на чашку чая ба чойхӯрӣ таклиф кардан; после чая баъд аз чойнӯшӣ чай гонять чай прост. таранг (мурданивор) чой нӯшидан; на чай давать (брать, получать и т. п.) чойпулӣ додан (гирифтан вағ.) II вводн. сл. 1. прост. аҷаб не, иҳтимол, шояд, шояд ки, гӯё ки, аз афташ, ба хаёлам; он проголодался вай шояд гурусна бошад; ты, устал с дороги аз афташ роҳкӯфта шудаӣ 2. прост. (всё-таки, ведь) охир, охир... ку; приезжай к нам погостить, чай, не чужой марҳамат, ба хонаи мо меҳмон шуда биё, охир ту бегона неку