.
c русского с таджикского

худо

II 
1. нареч. бад; 
худо относиться к кому-л. ба касе муомилаи бад кардан; 
это кончится худо оқибати ин кор бад аст 
2. в знач. сказ. безл. кому бад аст; 
больному худо аҳволи бемор бад аст <> худо - бедно камаш, кам набошад
I с уст. разг. бадӣ, гандагӣ; 
никому не делать худа ба касе бадӣ накардан нет худа без добра посл. тобаднагирӣ, нек наояд; 
худ ҳар зиёнеро суде ҳаст