худо
II 1. нареч. бад; худо относиться к кому-л. ба касе муомилаи бад кардан; это кончится худо оқибати ин кор бад аст 2. в знач. сказ. безл. кому бад аст; больному худо аҳволи бемор бад аст <> худо - бедно камаш, кам набошад I с уст. разг. бадӣ, гандагӣ; никому не делать худа ба касе бадӣ накардан нет худа без добра посл. тобаднагирӣ, нек наояд; худ ҳар зиёнеро суде ҳаст