хвать

межд. в знач. сказ. разг. 
1. шартн қапидам (қапидӣ, қапид ва ғ.)\ газид; 
собака хвать щенка за ухо саг шарти гӯши сагбачаро газид 
2. якбора ба ёдам (ба ёдат, ба ёдаш ва ғ.) омад; 
нохост дидам (дидӣ, дид ва ғ.); 
на другой день, хвать, а его и след простыл рӯзи дигар якбора бинем, ки пай ҳасту Ҳайдар нест <> хвать -похвать прост. ногаҳон ба ёд расид