.
c русского с таджикского

характер

м 
1. хулқ, хӯ, феъл, табиат, тинат, сират; 
мягкий характер табиати мулоим; 
сильный характер иродаи матин; 
добродушный характер феъли хуш; 
прямота характера ростгӯӣ; 
они не сошлись характерами ситораи онҳо ба хам мувофиқ наомад 
2. ирода, сабот; 
он человек с характером вай одами матинирода аст 
3. хосият, хусусият, сифат, ранг, шакл; 
характер местности хусусияти маҳал; 
рассказы юмористического характера ҳикояҳои хачвӣ; 
замечания критического характера эродхои танқидӣ 
4. лит., иск. характер <> это в его ~е ин одати ӯст; 
выдержать ~ ба гапи худ истодан