.
c русского с таджикского

фу

межд. 
1. при выражении досады, укоризны, отвращения ӯҳ, ӯй, эҳ; 
фу, как нехорошо! ӯҳ, чӣ тавр бад аст!; 
фу, какая гадость! ӯй, чӣ нафратангез аст! 
2. при выражгнии усталости, изнеможения уҳ, ӯй фу, как жарко! ӯҳ, чӣ қадар ҳаво гарм аст! <> фу-ты, [ну-ты]! ина бинеда!