успеть

сов. 
1. чаще с неопр. дар вақташ иҷро кардан, дар вақташ ба ҷо овардан; 
дар вакташ расида рафтан, даст расидан; 
я успел на поезд ман ба поезд дар вақташ расида рафтам; 
успеть закончить сев киштукорро дар вақташ тамом кардан 
2. уст. комгор шудан не успеешь оглянуться, как... анамана нагуфта...