ура
1. межд. и в знач. сущ. с ура; за мной! Ура! аз кафои ман! Ба пеш ура!; раздалось дружное «ура» аҳлона садои «ура» бархост 2. межд. офарин, аҳсант, бале; ура добровольцам-целинникам! офарин ба фидоиёни замин-ҳои нокорам! <> на ура 1) воен. «ура»-гӯён 2) таваккалкунон, ҳар чи бодо бод