упереться
сов. 1. в кого-что такя (тиргак) кардан; упереться в стену ба девор такя кардан 2. чем (глазами, взглядом) чашм дӯхтан 3. во что ба охир расидан, тамом шудан, ба ҷое расида тамом шудан, катъ шудан; дорожка уперлась в забор роҳ то таги девор рафта тамом шуд 4. перен. разг. розӣ нашудан, қабул накардан, сахт истодан,. исрор кардан; он уперся и стоял на своем ӯ розӣ нашуд ва аз гапаш нагашт <> уперся как бык (баран) прост. раги сактааш гирифт