ужас

м 
1. даҳшат, ваҳшаг, ваҳм, воҳима; 
прийти в ужас ба даҳшат афтидан; 
привести в ужас ба даҳшат овардан; 
наводить ужас на кого-л. касеро ба воҳима андохтан; 
его охватил ужас ӯро воҳима гирифт; 
он побледнел от ужаса аз даҳшат рангаш парид 
2. офат; 
засуха - ужас здешних мест хушксолӣ офати ин ҷойҳост 
3. фоҷианокӣ, фоҷиавӣ бӯдан(и), даҳшатнокӣ; 
ужас положения даҳшатнокии вазъият // чаще мн. ужасы фоҷиа, азобу уқубат; 
ужасы воины фоҷиаи ҷанг; 
я испытал все ужасы блокады ман ҳама азобу уқубати муҳосираро, кашидам 
4. хавотир, тарс, воҳима, даҳшат, хаяҷон, изтироб; 
он с ужасом увидел, что улицу перебегает ребёнок ӯ аз кӯча тозон гузаштани кӯдакеро дида, ба ваҳм афтод 
5. в знач. сказ. разг. ниҳоят бад аст; 
это просто ужас ин ниҳоят бад аст 
6. в знач. нареч. прост. хеле, бисьёр, аз ҳадзиёд, бениҳоят; 
ужас, как много народу бениҳоят мардум бисьёр аст; 
ужас, как жарко ҷудо ҳам гарм аст до ужаса прост. ниҳоят, бениҳоят, ҷудо; 
до ужаса бестолково ниҳоят аблаҳона аст; 
~, что такое бисьёр бад, бисьёр ганда