удовлетворение

с 
1. (по знач. гл. удовлетворить) таъмин (қонеъ) кардан(и); 
удовлетворение потребностей қонеъ кардани талабот 
2. қаноат, қаноатмандӣ; 
испытать удовлетворение қонеъ шудан; 
с удовлетворением записать результат опыта бо қаноатмандӣ натиҷаи таҷрибаро навиштан 
3. уст, ҷанги якка ба якка, ҷанги тан ба тан, дуэль; 
требовать удовлетворения ба дуэль даъват кардан, ба ҷанги тан ба тан ҷеғ задан