.
c русского с таджикского

угодить

сов. 
1. кому-чему и на кого--что хуш омадан, мақбул (маъқул) шудан, писандида шудан; 
ему трудно угодить ба ӯ писанд омадан душвор; 
на всех не угодишь погов. дили ҳамаро ёфтан мушкил 
2. разг. афтида мондан, дармондан; 
угодить прямо в руки неприятеля рост ба дасти душман афтида мондан 3; 
разг. бархӯрдан, дакка хӯрдан (задан), расидан; 
он угодил лбом в загородку пешонааш ба тавора дакка хӯрд 
4. разг. задан, расидан; 
угодить мячом в окно тасодуфан тӯб ба тиреза задан; 
в него угодила пуля ба ӯ тир расид; 
угодить камнем в стекло санг ғурронда оинаро задан