уговор
м 1. чаще мн. бовар (розӣ, моил) кардан(и), гап маъқул кардан(и); согласиться после долгих уговоров баъд аз суханҳои зиёде розӣ шудан; он не поддаётся никаким уговорам ба вай ҳеҷ гап маъқул кунонда намешавад 2. разг. аҳду паймон, шарту шароит, қавлу қарор; уговор дороже денег посл. дур шиканаду сухан нашиканад; действовать по уговору аз рӯи аҳду паймон амал кардан; я согласен, но с таким уговором... ман розӣ, фақат бо чунин шарт ...; против нашего уговора бар акси аҳду паймони мо