.
c русского с таджикского

тыл

м 
1. ақиб, кафо; 
пушт, пас; 
ветер дует с тыла шамол аз қафо мевазад; 
тыл руки пушти кафи даст 
2. ақибгоҳ; 
глубокий тыл акибгоҳи дур; 
в тылу врага дар ақибгоҳи душман; 
выйти (ударить) в тыл противнику ба ақибгоҳи душман давр зада даромадан