.
c русского с таджикского

туча

ж 
1. абр, абри сиёҳ; 
грозовая туча абри сиёҳи раъду барқ 
2. перен. туда, анбух; 
тучи пыли тӯдаи хок <> туча тучей 
1) қавоқ андохта; 
он пришёл туча тучей вай қавоқ андохта омад 
2) беҳаду ҳисоб; 
тучи сгущаются (собираются) над кем-л. ба сараш (сари касе) бало омада истодааст