.
c русского с таджикского

тревога

ж 
1. ҳаяҷон, изтироб; 
его охватила тревога ӯро ҳаяҷон фаро гирифт; 
быть в тревоге дар ҳаяҷон будан 
2. воҳима, таҳлука, валвала, ҳаросонӣ; 
поднять тревогу воҳима кардан 
3. бонги хатар; 
воздушная тревога бонги хатари ҳавоӣ; 
пожарная тревога бонги хатари сӯхтор; 
бить тревогу бонги хавотир задан