.
c русского с таджикского

тон

м (мн. тона, тоны) 
1. муз., физ. лаҳн, оханг, овоз, парда; 
низкий тон оҳанги (овози) паст; 
высокий тон оҳанги баланд; 
взять тоном выше як парда болотар гирифтан 
2. (мн. тоны) мед. садои зарби дил; 
тоны сердца садои зарби дил; 
3. тк. ед. оҳанг; 
властный тон оханги омирона; 
ласковый тон оҳанги навозишкорона 
4. (стиль) оҳанг, услуб, тарз; 
дурной тон оҳанги беадабона; 
полемический тон статьи оҳанги баҳсталаби макола 
5. тк. ед. муомила, рафтор; 
правила хорошего тона қоидаҳои муошират 
6. (мн. тона) ранг, тобиш, лавн; 
светлые тона ранги равшан: мягкие тона тобиши нарми рангҳо <> в тон 
1) мувофиқи..., монанди..., ... барин 
2) ҳамранг, мувофиқ, муносиб; 
туфли в тон пальто туфлии ҳамранги пальто; 
не в тон номувофик, номуносиб; 
под тон чему мувофиқ, муносиб; 
тоном выше говорить (сказать) бо ҳаячон гап задан, баланд гап задан; 
тоном ниже говорить (сказать) осудатар гап задан; 
задать (дать) тон ибрат нишон додан; 
намуна шудан; 
повысить тон бо овози баланд гап задан; 
попасть в тон кому муддаои табъро гуфтан; 
сбавить (снизить, понизить) ~ оҳанги гуфторро паст кардан