.
c русского с таджикского

толк

I м 
1. уст. тафсир, шарҳ 
2. чаще мн. толки гуфтугузор, ғайбат, овоза, миш-миш 
3. разг. маънӣ, маъно, мафҳум 
4. разг. суд, фоида, нафъ; 
какой толк? чӣ суд?, чӣ фоида?; 
никакого толку суде надорад, фоидае надорад 
5. церк. тарикат, сулук, мазҳаб <> без толку бефоида, бехуда; 
с толком бамаънӣ, бофахм, боакл, пухта, асосдор; 
рассуждать с толком боаклона андешидан, пухта мулохиза кардан; 
взять в толк фаҳмида гирифтан, пай бурдан; 
добиться толку ба донистани чизе муваффақ шудан; 
знать (понимать) толкв ком-чём ба қадри ҳалвою набот расидан, қадри ҳалвою наботро донистан; 
сбить с толку 
1) (запутать) майнагиҷ кардан 
2) (толкнуть на что-л. плохое) аз роҳ баровардан, гумроҳ кардан; 
сбиться с толку аз роҳ баромадан, гумроҳ шудан, бероҳа шудан II в знач. сказ. разг. тела дода фиристод; 
он толк ногой в дверь ӯ бо пой дарро тела дода фиристод