.
c русского с таджикского

таран

м 
1. ист. манҷаник 
2. мор. таран (нӯги тези киштии зиреҳдор, ки бо он киштии душманро мезананд) 
3. воен. таран (ҳамлакунӣ бо самолёт, киштӣ ё танки худ ба самолёт, киштӣ ё танки душман); 
пойти на таран таран кардан <> гидравлический таран тарани гидравликӣ (навъе аз чиҳози обкашӣ)