.
c русского с таджикского

сын

м 
1. писар, фарзанд; 
младший сын писари хурдӣ; 
старший сын писари калонӣ (калон) 
2. (потомок) фарзанд, авлод, наел 
3. фарзанд; 
сын своего времени фарзанди давраи худ; 
ду­ховный сын церк. писари (духтари) руҳонӣ (касе, ки хамеша аз кашишаш омурзиши гуноҳ мехоҳад); 
названый сын писархонд; 
приёмный сын писархонд, писарандар <> сукин сын бран. сагбача, падарлаънат