.
c русского с таджикского

счесть

сов. 
1. уст. кого-что ҳисоб кардан, шумурдан // перен. высок. қиёс кардан 
2. шумурдан, донистан; 
счесть своим долгом қарзи худ шумурдан; 
не счесть за труд заҳмат нашумурдан; 
счесть за счастье худро шарафманд донистан <> не счесть не сочтёшь кого-чего беҳадду ҳисоб аст, шумораш нест; 
дни его сочтены рӯзаш башумор мондааст, пояш ба лаби гӯр расидааст