счесть
сов. 1. уст. кого-что ҳисоб кардан, шумурдан // перен. высок. қиёс кардан 2. шумурдан, донистан; счесть своим долгом қарзи худ шумурдан; не счесть за труд заҳмат нашумурдан; счесть за счастье худро шарафманд донистан <> не счесть не сочтёшь кого-чего беҳадду ҳисоб аст, шумораш нест; дни его сочтены рӯзаш башумор мондааст, пояш ба лаби гӯр расидааст