судьба
ж I. уст. сарнавишт, тақдир, қисмат 2. толеъ, насиба; её волнует судьба сына такдири писараш ӯро ором намемонад; жаловаться на свою судьбу аз толеи худ гила доштан 3. чаще мн. судьбы гузашта, такдир, оянда; исторические судьбы народа гузаштаи халқ; думать о судьбах государства дар бораи ояндаи давлат фикр кардан <> волею судеб книжн. тасодуфан, аз қазо; гонение судьбы қисмати шум, бахти баргашта; игра судьб ы чархи (гардиши) фалак; ирония судьбы гардиши фалак; какими судьбами? кадом шамол парронд? не судьба насиб набудааст; перст судьбы тақдир, кисмат; превратности судьбы уст. книжн. гардиши (чархи) фалак; бросать на произвол судьбы ба тақдир ҳавола кардан; искушать ~у таваккалан коре кардан