.
c русского с таджикского

страх

м 
1. тарс, ваҳм, ҳарос, бим, хавф; 
чувство страха хисси бим; 
в смертельном страхе аз бими аҷал; 
бледнеть от страха аз тарс ранг паридан; 
дрожать от страха аз тарс ларзидан; 
натерпеться страху хеле тарсидан // мн. страхи разг. даҳшат, ваҳшат; 
ему чудились всякие страхи вай ба тарсу ваҳми бисёр меафтод; 
все страхи исчезли ҳеҷ хавф намонд 
2. в знач. нареч. прост. хеле, бисёр, аз ҳад зиёд, бениҳоят; 
он страх как любит музыку вай мусиқиро хеле дӯст медорад <> рицарь без страха и упрека баҳодури бебоку пок; 
на свой страхи риск таваккал карда; 
ҷон ба каф гирифта [коре кардан]; 
не за страха за совесть аз рӯи виҷдон; 
под страхом чего-л. аз тарси чизе; 
под страхом смерти аз тарси марг; 
страха. ради тарсида, аз рӯи тарс; 
держать в страхе тарсонда гирифтан; 
у ~а глаза велики погов. тарсончак чор чашм дорад