страсть
II ж прост. 1. (ужас) воҳима, даҳшат, ваҳшат // чаще мн. страсти тарсу ваҳм, даҳшат; что за страсти вы рассказываете! шумо чӣ даҳшатро нақл карда истодаед! 2. в знач. нареч. прост. хеле, ниҳоят, аз ҳад зиёд 3. в знач. нареч. бисьёр, ҷудо бисьёр, калон, бисёр калон; страсть, что за дыня! аҷаб харбузаи калон аст!; народа там страсть он ҷо мардум ҷудо бисьёр <> до страсти беандоза, ниҳоят I ж 1. рағбат, шавқ; страсть к музыке шавқи мусиқӣ 2. ишқ, ишқи шаҳвонӣ; безумная страсть ишқи ҷунунӣ; быть охваченным страстью гирифтори шаҳват будан