срок
м 1. (промежуток времени) муддат, мӯҳлат, вакт; недельный срок муддати як хафта; гарантийный срок муҳлати кафолат; годичный срок мӯхлати яксола; договорные сроки мӯҳлатхои шартнома; сроком на месяц ба мӯҳлати як моҳ; до истечения срока то тамом шудани мӯхлат; по истечении срока баъд аз тамом шудани мӯхлат; срок давности муддати даъво; уложиться в срок дар вақташ ба ҷо оварда тавонистан (корро); срок эксплуатации автомобиля мӯҳлати истифодаи автомобиль 2. (момент наступления чего-л.) мӯҳлат, вақт; установленные сроки мӯҳлатҳои муқаррар; назначить срок вактро таъин кардан; продлить срок мӯҳлатро дароз кардан; пропустить срок ба мӯҳлати таъиншуда риоя накардан <> без срока бе мӯҳлат; дай(те) срок сабр кун(ед), андак ист(ед); дать срок прост. кава кардан ; получить срок прост. қава шудан; не давать ни отдыху ни ~у ҳеҷ ором намонондан