спор
м 1. баҳс, мубоҳиса; низоъ, муноқиша; горячий спор баҳси гарму ҷӯшон; затеять спор муноқиша сар кардан; разрешить спор муноқишаро бартараф кардан 2. юр. даъво, низоъ; спор о наследстве даъвои мерос <> спору нет вводн. сл. ҷои баҳс нест, бечуну чаро; на спор гарав (шарт) баста, ба гарав