.
c русского с таджикского

спор

м 
1. баҳс, мубоҳиса; 
низоъ, муноқиша; 
горячий спор баҳси гарму ҷӯшон; 
затеять спор муноқиша сар кардан; 
разрешить спор муноқишаро бартараф кардан 
2. юр. даъво, низоъ; 
спор о наследстве даъвои мерос <> спору нет вводн. сл. ҷои баҳс нест, бечуну чаро; 
на спор гарав (шарт) баста, ба гарав