сообразить
сов. 1. с придат. дополнителъным и без доп. фаҳмидан, дарк кардан, сарфаҳм рафтан; он сообразил, в чём дело вай фаҳмид, ки гап дар куҷост; я не могу сообразить, как быть ман намедонам, ки чӣ кор кунам 2. что или с неопр. прост. шутл. (приготовить еду) тайёр (муҳайё) кардан; ташкил кардан