смерть
ж 1. марг, аҷал, вафот, мамот, фавт; естественная смерть марги табиӣ; насильственная смерть қатл; преж девременная смерт ь марги бемаҳал; скоропостижная смерть марги муфоҷот; биологическая смерть марги биологӣ; клиническая смерть марги клиникӣ; не бояться смерти аз марг натарсидан 2. в знач. нареч. разг. хеле, аз ҳад зиёд, фавқулодда; смерть, как хочется спать бисёр хоб зер карда истодааст <> бледный как смерть ба рӯяш чанги лаҳад задааст; вопрос жизни и смерти масъалаи ҳаёту мамот; в когтях смерти дар чанголи аҷал; до смерти бисёр, хеле, аз ҳад зиёд, бениҳоят; между жизнью и смертью байни ҳаёту мамот; не на жизнь, а на смерть ҷонро дареғ надошта; ё ҳаёт ё мамот гуфта; быть на волосок от смерти ба қил овезон истодан; играть со смертью ҷонбозӣ кардан; умереть своёй смертью бо аҷали худ мурдан; двум смертям не бывать, а одной не миновать погов. смерт як рӯз шудан, як рӯз мурдан; на миру и ~ь красна посл. к марги бо ёрон (бо дӯстон) тӯй аст