.
c русского с таджикского

смерть

ж 
1. марг, аҷал, вафот, мамот, фавт; 
естественная смерть марги табиӣ; 
насильственная смерть қатл; 
преж девременная смерт ь марги бемаҳал; 
скоропостижная смерть марги муфоҷот; 
биологическая смерть марги биологӣ; 
клиническая смерть марги клиникӣ; 
не бояться смерти аз марг натарсидан 
2. в знач. нареч. разг. хеле, аз ҳад зиёд, фавқулодда; 
смерть, как хочется спать бисёр хоб зер карда истодааст <> бледный как смерть ба рӯяш чанги лаҳад задааст; 
вопрос жизни и смерти масъалаи ҳаёту мамот; 
в когтях смерти дар чанголи аҷал; 
до смерти бисёр, хеле, аз ҳад зиёд, бениҳоят; 
между жизнью и смертью байни ҳаёту мамот; 
не на жизнь, а на смерть ҷонро дареғ надошта; 
ё ҳаёт ё мамот гуфта; 
быть на волосок от смерти ба қил овезон истодан; 
играть со смертью ҷонбозӣ кардан; 
умереть своёй смертью бо аҷали худ мурдан; 
двум смертям не бывать, а одной не миновать погов. смерт як рӯз шудан, як рӯз мурдан; 
на миру и ~ь красна посл. к марги бо ёрон (бо дӯстон) тӯй аст