светиться
несов. 1. рӯшноӣ додан, нур (партав) афшондан, равшан кардан, дурахшидан; далекие звёзды тихо светились ситораҳои дур милтос мезаданд 2. намоён будан, тобидан; снег светился в лучах луны дар шунаҳи моҳ барф тобон буд 3. чем и без доп. перен. дурахшидан; её глаза светились счастьем чашмони ӯ аз хушбахтӣ медурахшиданд; она вся свётится от радости вай аз шодӣ гулгул мешукуфт