сверка
ж 1. (по знач. гл. сверить и свериться) муқоиса кардан(и), тафтиш (татбиқ) кардан(и) 2. полигр. тасҳеҳ, муқоиса, татбиқ
сверка
ж 1. (по знач. гл. сверить и свериться) муқоиса кардан(и), тафтиш (татбиқ) кардан(и) 2. полигр. тасҳеҳ, муқоиса, татбиқ