.
c русского с таджикского

сарматы

мн. (ед. сармат м) сарматҳо (қабилаҳои кӯчманчӣ, ки дар асрҳои 5-4 то милод дар ноҳияи аз дарёи Тобол то Волга зиндагӣ мекарданд)