родить
сов., несов. 1. кого зоидан, фарзанд кардан, тавлид кардан; родить сына писар зоидан // тк. в форме прич. зоида шудаам (шудаӣ, шудааст ва ғ.); он рождён для сцены ӯ барои саҳна зоида шудааст 2. что перен. ба вуҷуд овардан, пайдо кардан; родить сомнение шак овардан, шубҳа кунондан 3. что и без доп. (о почве, растении) ҳосил додан, бор овардан <> в чём мать родила прост, лучи модарзод, луб-луч