.
c русского с таджикского

родить

сов., несов. 
1. кого зоидан, фарзанд кардан, тавлид кардан; 
родить сына писар зоидан // тк. в форме прич. зоида шудаам (шудаӣ, шудааст ва ғ.); 
он рождён для сцены ӯ барои саҳна зоида шудааст 
2. что перен. ба вуҷуд овардан, пайдо кардан; 
родить сомнение шак овардан, шубҳа кунондан 
3. что и без доп. (о почве, растении) ҳосил додан, бор овардан <> в чём мать ро­дила прост, лучи модарзод, луб-луч