рассудок
м 1. (мыслительная способность) ақл, хирад, фаҳм; рассудок помрачился ақл тира шуд; лишиться рассудка ақлро гум кардан, аз ақл бегона шудан 2. (здравый смысл) фаросат; рассудку вопреки бар хилофи фаросат <> быть в полном рассудке ақли солим доштан