ранжир

м уст. 
1. сафкашӣ 
2. перен. (определённый порядок) тартиб <> по ранжиру 
1) (по росту, по величине) мувофиқи қадду қомат 
2) (в порядке значимости) аз рӯи аҳамият, аҳамияташро ба назар гирифта; 
под один ранжир подвести кого-что ба як қатор даровардан, як шумурдан, баробар донистан