разум

м 
1. ақл, хирад, фаҳм, фаросат, шуур, идрок; 
действовать в согласии с разумом мувофиқи идроки худ амал кардан 
2. уст. (смысл, значение) моҳият, маъно, мафҳум; 
разум закона моҳияти қонун <> ум за разум заходит у кого калла варам кард, майна гиҷ шуд; 
войти в разум уст. оқилтар шудан; 
наставить на разум кого прост. ақл нишон додан, маслиҳатҳои хуб додан; 
прийти на разум кому ба хотир омадан (расидан)