.
c русского с таджикского

разгон

м 
1. (по знач. гл. разогнать 1,2, 4, 
5) пароканда (парешон) кар­дан(и); 
барҳам додан(и); 
(по знач. гл. разогнаться) суръат гирифтан(и), сахт давидан(и); 
разгон толпы пароканда кар да­ни издиҳом 
2. (расстояние) масофа <> с разгона, с разгону тохта омада, бо суръат омада (рафта)