разгон
м 1. (по знач. гл. разогнать 1,2, 4, 5) пароканда (парешон) кардан(и); барҳам додан(и); (по знач. гл. разогнаться) суръат гирифтан(и), сахт давидан(и); разгон толпы пароканда кар дани издиҳом 2. (расстояние) масофа <> с разгона, с разгону тохта омада, бо суръат омада (рафта)