.
c русского с таджикского

развод

м 
1. (по знач. гл. развести 1, 2, 
7) чобаҷогузорӣ; 
ҷойгир кардан(и); 
ҷудо кардан(и); 
парвариш, пар­варидан(и); 
развод часовых ҷобаҷогузории посбонон; 
развод моста аз миён ба ду тараф ҷудо кардани кӯпрук; 
оставить пету­ха на развод хурӯсро барои наслгирӣ [чу­до карда] мондан 
2. воен. азназаргузаронии посбонон 
3. талоқдиҳӣ, талоқкунӣ; 
дать развод талоқ додан; 
получить развод талоқ гирифтан; 
они в разводе онҳо аз ҳамдигар ҷудо мебошанд