пята
ж 1. уст. книжн. (пятка) пошна // (нога) пой, поча 2. (опорная часть) пошна, поя <> ахиллесова пята чои калб, чои нозук; до пят то буҷулаки пой, бисёр дароз (оид ба либос); под пятой дар зери по, дар зери ҷабру зулм; с головы до пят [аз] сар то по, тамоман, комилан, пурра; ходить по пятам за кем-л. аз дунболи касе гаштан