.
c русского с таджикского

пустой

(пуст, -а, -о) 
1. холӣ, тихи; 
пустая бочка чалаки холӣ; 
пустой че­модан ҷомадони холӣ // беодам, номаскун; 
пустой дом хонаи беодам // разг. пуч, фач, бемаза;
пустой урок дарси пуч II разг. (о пище) бемаза, фач; 
пустые щи карамшӯрбои бемаза; 
пустой чай чои беқанд 
2. перен. сабук, бемаза; 
пустой человек одами сабук, одами бемаза 
3. перен. беҳуда, пуч, бемаънӣ, бемаза, беасос; 
пустые слухи овозаҳои беҳуда, овозаҳои беасос; 
пустая затея кори беҳуда, беҳудакорӣ; 
пустые разговоры гап-гапи беҳуда; 
пустая трата времени беҳуда сарф кардани вақт; 
пустая книга китоби бемаза 
4. в знач. сущ. пустое с гапи беҳуда, сафсата; 
пустое ты говоришь сафсатагӯӣ мекунӣ : пустая башка прост, аҳмақ, кундзеҳн, каллаварам; 
пустой звук гапи хушку холӣ, гапи пуч; 
пустой карман (кошелёк) у кого ҳамёни колӣ, бепулӣ; 
пустое место сурати (сояи) девор, одами бемаза; 
пустая порода горн, ҷинси бегона; 
с пустыми руками бо дасти холӣ, дастхолӣ; 
прийти с пустьши руками бо дасти холӣ омадан; 
переливать из пустого в порожнее 
1) бо ғалбер об кашондан 
2) жожхой кардан, об дар ҳован кӯбидан