пуститься
сов. разг. 1. рафтан, равона (роҳӣ) шудан, раҳсипор шудан; пуститься в путь ба роҳ даромадан, раҳсипор шудан; пуститься в погоню таъқиб кардан // давидан, шитофтан; пуститься вниз по лестнице аз зина ба поён давидан (давида фаромадан) 2. во что и с неопр. якбора ба коре сар кардан, коре кардан гирифтан, оғоз кардан; пуститься в пляс якбора ба рақс даромадан, банохост рақс сар кардан; пуститься бежать давидан гирифтан, якбора ба давидан даромадан; пуститься толковать о чём-л. дар бораи чизе баҳс сар кардан 3. на что ҷуръат (ҷасорат) кардан, пеш гирифтан, даст задан; пуститься на хитрость ба роҳи найранг (фиреб) даромадан <> пуститься во все тяжкие (нелёгкие), ~ во вся тяжкая бадахлок шудан