.
c русского с таджикского

проход

м 
1. (по знач. гл. пройти 1, 2, 
7) гузаштан(и), гузашта рафтан(и); 
2. гузаргох, гузар, ҷои гузар, роҳ маъбар; 
крытый проход тим; 
проход через мост закрыт роҳи болои пул баста аст, аз пул гузаштан манъ аст <> задний проход анат. мақъад; 
прохода (проходу) нет от кого--чего халосӣ нест; 
прохода (проходу) не давать кому-л. ба касе ором надодан, касеро безор кардан; 
ни прохода (проходу) ни проезда (проезду) на роҳи пиёда ҳасту на роҳи савора, на пиёда мегузараду на савора: илоҷи гузар нест