простоять
сов. 1. муддате истодан (мондан); с минуту они простояли молча онҳо як дақиқа барин хомӯш истоданд // за чем, у чего муддате [рост] дар ҷо истода кор кардан; он пять лет простоял за станком ӯ панҷ сол дар дастгоҳ кор кард 2. муддате будан (мондан, истодан), чанде тавакқуф кардан; отряд неделю простоял в лесу отряд як ҳафта дар беша истод (монд); поезд простоял на станции полчаса поезд дар станция ним соат таваққуф кард (истод) 3. муддате бекор истодан (хобидан), чанде беҳаракат истодан (мондан); машина простояла один день мошин як рӯз бекор истод 4. муддате поидан, чанде хизмат кардан, як муддат кор омадан; этот дом простойт ещё много лет ин хона боз якчанд соли дигар мепояд