приятно
1. нареч. хуш, форам, гуворо, нағз, хуб, маъқул; приятно пахнет бӯи форам меояд 2. в знач. сказ. безл. кому хуш (форам, гуворо, хуб) аст; мне было приятно встретить старого знакомого бо ошнои карин вохӯрдан барои ман хеле гуворо буд
приятно
1. нареч. хуш, форам, гуворо, нағз, хуб, маъқул; приятно пахнет бӯи форам меояд 2. в знач. сказ. безл. кому хуш (форам, гуворо, хуб) аст; мне было приятно встретить старого знакомого бо ошнои карин вохӯрдан барои ман хеле гуворо буд